MROCZNE OBLICZE LUBLINA – ODKRYJ PIWNICĘ KATA

Zwiedzanie z przewodnikiem lub z katem jest oczywiście możliwe, ale jest to dodatkowa opcja, a koszt za przewodnika wynosi 100 PLN. Koszt wynajęcia kata natomiast to 200 PLN. Konieczna jest jednak wcześniejsza rezerwacja. Czas zwiedzania zajmie około 15-20 minut. Płatność możliwa jest gotówką lub przelewem.

ODKRYJ LABORATORIUM ŚWIATŁA

A jak atrakcyjność miejsca

B jak bilety

C jak cenne informacje

 

A jak atrakcyjność miejsca

B jak bezpieczeństwo

Ukryta perła Wschodniej Polski
ABC o Jabłecznej 

Jeśli marzycie o podróży, gdzie czas płynie wolniej niż Wi-Fi u babci na wsi, a cisza jest tak głęboka, że słychać własne myśli (czasem nawet te, o których lepiej byłoby zapomnieć), to Jabłeczna jest właśnie dla Was! Ten malutki kawałek wschodniej Polski to miejsce, gdzie natura i historia idą w parze niczym Shrek i Osioł, Tom i Jery, albo Maryla Rodowicz i jej sceniczne kreacje. Zapnijcie pasy bo ruszamy w krótką wyprawę do jednego z najbardziej wyjątkowych zakątków Lubelszczyzny.

A jak atrakcje Jabłecznej

Gdy myślimy o wyjątkowych miejscach w Polsce, nasze myśli nie zawsze kierują się na wschód naszego kraju. Dziś postaram się Was przekonać, że ta część ojczyzny skrywa w sobie miejsca, które potrafią zachwycić swoim spokojem, historią i niezwykłą atmosferą. Jednym z takich miejsc jest Jabłeczna – mała wieś położona nad Bugiem, która kryje w sobie unikatową duchowość i piękno przyrody.

Dlaczego warto odwiedzić Jabłeczną?

Jabłeczna, choć jest niewielka, znana jest głównie z jednego wyjątkowego miejsca – Monasteru Świętego Onufrego. Ten prawosławny klasztor ma ponad 500-letnią historię i stanowi jedną z najważniejszych prawosławnych świątyń w Polsce. Usytuowany jest w otoczeniu bujnej zieleni, na brzegu rzeki Bug, klasztor wydaje się przenosić odwiedzających w zupełnie inny świat.

Monaster Świętego Onufrego

Legenda głosi, że miejsce pod budowę monasteru zostało wskazane przez samego świętego Onufrego, którego ikona wpłynęła na brzegi Bugu w okolicach Jabłecznej. Dziś monaster jest nie tylko miejscem modlitwy i refleksji, ale również skarbnicą kultury i historii.

Warto odwiedzić go szczególnie podczas jednego z prawosławnych świąt, kiedy klasztor tętni życiem. Wierni przybywają z różnych zakątków Polski, a atmosfera wypełnia się śpiewami i zapachem kadzideł. Największym wydarzeniem jest odpust ku czci świętego Onufrego, który odbywa się w czerwcu.

B jak Bug

Jabłeczna to nie tylko monaster – to również wyjątkowe otoczenie przyrodnicze. Bug, który przepływa w pobliżu, tworzy malownicze krajobrazy, idealne na spacer lub rowerową przejażdżkę. Rzeka wyznacza granicę z Białorusią, a jej nieskażona natura sprawia, że miejsce jest idealne dla miłośników ciszy i spokoju.

W okolicy można spotkać liczne gatunki ptaków, a tereny wokół Jabłecznej to raj dla ornitologów i fotografów przyrody. Z dala od zgiełku miast, można tu naprawdę poczuć bliskość natury, ciszę i spokój, której nie doświadczycie w dużych miastach.

C jak cenne informacje

Choć Jabłeczna to niewielka miejscowość, w okolicy znaleźć można kilka miejsc noclegowych, od agroturystyk po gospodarstwa oferujące lokalne specjały. Będąc w  okolicy warto jest spróbować tutejszego miodu, serów i innych regionalnych smakołyków, a w tym kwasu podlaskiego.

 

Jak dojechać?

Jabłeczna leży w województwie lubelskim, około 50 km na południowy wschód od Białej Podlaskiej. Najlepiej dotrzeć tu samochodem, co pozwala na wygodne zwiedzanie okolicy. Alternatywą są lokalne autobusy, choć ich rozkład może być ograniczony.

Podsumowanie

Jabłeczna to miejsce, które zachwyca spokojem, duchowością i pięknem natury. To idealna destynacja dla tych, którzy szukają odskoczni od codziennego zgiełku i pragną na chwilę zanurzyć się w historii i przyrodzie. Jeśli jeszcze nie odwiedziliście tej części Polski, Jabłeczna może stać się Waszym nowym ulubionym zakątkiem, unikatowym odkryciem, którego nie spodziewaliście się dotychczas po wschodniej Polsce.

Zapraszam Was do odkrywania Jabłecznej – miejsca, gdzie czas płynie wolniej, a każdy zakątek opowiada swoją historię.  Na dziś tyle, trzymajcie się zdrowo i do następnego razu. Cześć.

ABC o Teatrze Imaginarium w Lublinie

Dziś po raz kolejny zabieram Was w podróż po Europejskiej Stolicy Kultury, tym razem w głąb Miasta Inspiracji, do wyjątkowej atrakcji turystycznej, która, mam nadzieję, zainteresuje Was bardziej niż niespodziewana wizyta akwizytora przy domofonie. Mowa o Teatrze Imaginarium – moim zdaniem jednym z najbardziej unikalnych punktów na mapie Lublina, który oferuje zupełnie nowe spojrzenie na to magiczne miasto. To miejsce, w którym odkryjecie historię Lublina z zupełnie innej perspektywy. Lubelskie zaułki skrywają bowiem wiele niezwykłych opowieści i legend, a najlepiej przekonać się o tym na własne oczy, szczególnie, że można tego wszystkiego doświadczyć w jednym miejscu. Mam nadzieję, że dzisiejszy wpis przekona Was do wizyty w Lublinie oraz odwiedzenia samego Imaginarium, ale zacznijmy wszystko od początku. Czas otworzyć przed Wami drzwi tego niezwykłego miejsca.

A jak atrakcje Teatru Imaginarium

Teatr Imaginarium to niezwykła opowieść o tajemniczym i mistycznym Lublinie, przedstawiona w formie inspirującego spektaklu. Główną rolę grają tu poruszające się mechaniczne figurki oraz postacie, które stają się bohaterami naszej podróży, zabierając nas w fascynujące przestrzenie. Schodząc do podziemi Kamienicy Lubomelskich, wyruszamy w podróż pełną mistycyzmu, tajemnic i inspirujących historii. To swoista podróż w czasie, której zdecydowanie warto doświadczyć.

Odkrywamy tu nie tylko świat miejskich legend i podań, ale także ważne wydarzenia historyczne, które miały miejsce w Kozim Grodzie. Wyjątkowość tego miejsca potęguje starannie dobrana muzyka oraz gra świateł, a dopełnieniem są setki postaci i zwierząt wykonanych z niezwykłą dbałością o detale. Moim zdaniem to właśnie te figury stają się prawdziwymi bohaterami tego miejsca – między innymi dla nich warto odwiedzić Teatr Imaginarium.

B jak bohaterowie Imaginarium

Legendy, udokumentowane historie, podania, sztuki piękne i literatura – wszystko to splata się w fantastyczny spektakl, który oferuje Teatr Imaginarium. Warto jest lepiej poznać jego bohaterów, by w pełni zrozumieć doświadczenia, jakie oferuje to miejsce. Zaznaczę tylko, że kolejność przedstawianych bohaterów jest nie tylko subiektywnie dobrana, ale i wybiórcza. Celowo nie zdradzam wszystkich bohaterów, byście mieli też trochę niepewności, gdy zawitacie do tych przestrzeni.

Na początek mamy Jaszę Mazura, postać, którą zapewne znacie z powieści noblisty Isaaca Bashevisa Singera Sztukmistrz z Lublina. Jasza, główny bohater tej książki, znalazł swoje miejsce również w Imaginarium. Singer opisuje go następująco: „Potrafił chodzić na rękach, połykać ogień lub miecze, fikać koziołki jak małpa. Nikt nie mógł mu dorównać. (…) Można go było uwięzić nocą w pokoju, zamknąć drzwi od zewnątrz, a następnego ranka Jasza przechadzał się nonszalancko po rynku, kłódka zaś nadal wisiała na drzwiach. Potrafił dokonać tego nawet ze związanymi rękami i nogami”. Wielu uważało, że uprawia czarną magię i posiada czapkę niewidkę, dzięki której mógł się przeciskać przez ściany. Inni sądzili, że to mistrz iluzji. A kto z Was nie chciałby zobaczyć człowieka, który „oczy miał niczym kot; potrafił widzieć w ciemności; wiedział, gdzie znaleźć zagubione przedmioty, i umiał nawet czytać myśli”? Jasza Mazur to również marzyciel dążący do nieosiągalnych celów, pragnący m.in. latać. Żył pełnią życia, korzystając z jego uroków, aż tragiczne wydarzenia zmusiły go do przemiany duchowej. Jego historia to opowieść pełna uniwersalnych prawd, którą warto odkryć.

Kolejną postacią jest książę Leszek Czarny, władający tymi ziemiami, choć rezydujący w Krakowie. Według legendy, po otrzymaniu wieści o najazdach Jaćwingów na Lublin w 1282 roku, książę pośpieszył mieszkańcom z odsieczą. Choć wrogowie zdążyli złupić miasto, książę nie poddał się. Obóz rozbił w dębowym gaju, dawnym miejscu pogańskiego kultu, gdzie miał proroczy sen. Archanioł Michał obiecał mu zwycięstwo, po którym Leszek ruszył w pogoń za Jaćwingami i rozgromił ich wojska. Z wdzięczności kazał w miejscu gaju wybudować kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Dziś miejsce to upamiętniają rekonstrukcje fundamentów nieistniejącego już kościoła na Placu Farnym.

W kolejnych pomieszczeniach dowiaduję się sporo ciekawostek o Józefie Czechowiczu, to poeta, którego Poemat o mieście Lublinie odgrywa w Imaginarium ważną rolę. Przewodnikiem po nocnym Lublinie jest tajemniczy wędrowiec z jego twórczości, który towarzyszy nam podczas pełni księżyca. W Imaginarium cieszy mnie obecność motywu tego lubelskiego poety awangardy międzywojennej. Warto wspomnieć, że od wielu lat Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN organizuje spacer śladami Czechowicza, który serdecznie Wam polecam.

Czterej Jeźdźcy Apokalipsy przypominają natomiast o ciemniejszych kartach historii Lublina, kiedy w latach 1622–1625 miasto nawiedziła epidemia dżumy, która zebrała straszliwe żniwo. Do tego doszły m.in. głód i niedostatek. To ważne, że Teatr Imaginarium pokazuje również trudne momenty w dziejach miasta, wzbogacając w ten sposób klimat opowieści. W końcu to nie jest instagramowy świat influenserek i nie wszystko musi być pokazane przez pryzmat różowych okularów i magicznych cukierkowych filtrów.

Kolejna postać to Jakub Icchak Horowitz, zwany „Widzącym z Lublina”, który pod koniec XVIII wieku uczynił miasto ważnym ośrodkiem chasydyzmu. Jego nauki o radości życia, chwale Boga poprzez taniec i śpiew nadały mu mistyczny wymiar. Postać ta doskonale wpisuje się w charakter Imaginarium, pełnego duchowości i tajemnicy.

Również Salomon ben Jechiel Luria, zwany Maharszalem, zasługuje na uwagę. W XVI wieku przy ulicy Jatecznej wzniesiono synagogę jego imienia, co podkreśla znaczenie Lublina jako centrum żydowskiej myśli religijnej. Jego działalność w jesziwie, zwanej „Oxfordem Europy”, przyciągnęła uczonych z całego kontynentu. Imaginarium pięknie oddaje ten element kultury żydowskiej, której Lublin od wieków był ważnym ośrodkiem.

Imaginarium to nie tylko postacie, ale i ważne wydarzenia historyczne, takie jak Unia Lubelska zawarta w 1569 roku, która stworzyła Rzeczpospolitą Obojga Narodów. To jeden z kluczowych momentów nie tylko w historii Polski, ale i Europy, a Imaginarium upamiętnia go w wyjątkowy sposób.

Nie brakuje tu również lubelskich legend, takich jak ta o diabelskim sądzie z 1637 roku, który miał miejsce w Lublinie. Do dziś możecie zobaczyć w Zamku Lubelskim stół z odciskiem czarciej łapy, będący pamiątką po tym wydarzeniu, a więcej na ten temat przeczytacie tutaj.

Imaginarium odkrywa także mniej znane ciekawostki, jak wydanie Księgi Zohar w 1623 roku w lubelskiej drukarni hebrajskiej. To jeden z głównych tekstów kabalistycznych, który odgrywał kluczową rolę w przekazie żydowskiej mistyki z Zachodu na Wschód Europy.

Na koniec warto wspomnieć o relikwiach Drzewa Krzyża Świętego, które w 1420 roku trafiły do Lublina za sprawą biskupa kijowskiego Andrzeja. Choć w 1991 roku zostały skradzione, przez wieki przyciągały pielgrzymów i przyczyniły się do wielu cudów w mieście.

W Imaginarium nie mogło zabraknąć również Golema, którego według legendy stworzył Eliasz z Chełma. Ten gliniany olbrzym, ożywiony przez rabina, strzegł miejscowej społeczności żydowskiej, aż został unicestwiony z obawy przed jego potęgą.

Całość dzisiejszej podróży dopełnia wątek krystalomancji, której oddawał się Władysław Jagiełło. To wyjątkowy przykład wpływu dawnych wierzeń na życie jednego z największych władców Polski. Krystalomancja opierała się na wierze, że przy użyciu kryształu można nawiązać kontakt z aniołami, prosząc ich o przekazanie wiedzy pochodzącej od samego Boga – słyszeliście o tym wcześniej?

Powyższe postacie, to nie jedyni bohaterowie tego miejsca, trzeba bowiem wspomnieć o inspirującej pani przewodnik Pani Patrycji Serafin, która przybliżyła mi wiele ciekawych opowieści i zainspirowała do napisania dzisiejszego wpisu. Warto również, żebyście wiedzieli, że pomysłodawcą i autorem scenariusza wystawy jest Pan Tomasz Pietrasiewicz. Zdradzę Wam, że będąc na początku podróży w Teatrze Imaginarium warto jest zwrócić uwagę na postać mieszcząca się po lewej stronie, zaraz po wejściu do tego magicznego świata, uruchamiającą bajkowy mechanizm Imaginarium. Myślę, że wielu z Was wyda się znajoma.

Podsumowując, Teatr Imaginarium to miejsce pełne fascynujących postaci i wydarzeń, a jego twórcy w tym Państwo: Paulina Kara, Tomasz Żbik, Grzegorz Kopeć, Henryk Świerszcz, Anna Kłys, Edwin Kolanowski, Sławomir Guz, Alina Januszczyk, Agnieszka Wiśniewska, Patrycja Serafin i Jacek Jeremicz, Michał Kaczkowski, Jacek Romański i wielu innych – stworzyli niesamowitą przestrzeń. Bez tych osób Teatr Imaginarium nie byłby tak doskonale dopracowanym miejscem, a dbałość o najmniejszy detal widoczna jest tu gołym okiem. Chapeau bas dla Państwa. Trudno jest wymienić wszystkich bohaterów Teatru Imaginarium, zarówno tych realnych jak i tych fikcyjnych. Nie mniej jedna chylę czoła przed wszystkim, którzy do jego powstania się przyczynili i uważam, parafrazując słowa premier z pewnego płomiennego wystąpienia: „takie miejsce Europejskiej Stolicy Kultury się po prostu należało” i tego zdania będę bronił niczym ów premier, nagród dla swoich ministrów.

C jak ceny biletów i inne cenne informacje

Bilety do Teatru Imaginarium można nabyć online lub w Centrum Informacji Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie, mieszczącym się przy ulicy Grodzkiej 21. Warto wiedzieć, że bilety internetowe można kupić wyłącznie z miesięcznym wyprzedzeniem lub najpóźniej pół godziny przed zwiedzaniem. Dostępne są one na stronie: https://bilety.teatrnn.pl.

Aktualne ceny biletów prezentują się następująco:

• 70 zł – bilet normalny,
• 50 zł – bilet ulgowy.

Pamiętajcie jednak, że ceny mogą ulec zmianie, a podane ceny dotyczą grudnia 2024 roku, więc najlepiej sprawdzać je na stronie, którą podałem powyżej, lub klikając tutaj.

Teatr Imaginarium oferuje również możliwość zakupu voucherów, które świetnie sprawdzą się jako prezent dla bliskich, znajomych czy pracowników. Vouchery są dostępne w kasie Centrum Informacji Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie. Cena za jeden voucher, który uprawnia do jednorazowego wstępu na wystawę „Teatr Imaginarium”, wynosi 70 zł. Voucherów, w przeciwieństwie do tradycyjnych biletów, nie można nabyć online.

Jak dotrzeć do Teatru Imaginarium?

Wejście do Teatru Imaginarium znajduje się w jednej z najbardziej rozpoznawalnych kamienic lubelskiego Starego Miasta, pod adresem Rynek 8. Jest to piękna Kamienica Lubomelskich, zlokalizowana w sercu Starego Miasta, mieści się ona w pobliżu Trybunału Koronnego.

Ile trwa zwiedzanie? Czy można zwiedzać samodzielnie? Ile osób może wziąć udział w jednym pokazie?

Zwiedzanie odbywa się w kameralnych grupach, liczących do 7 osób, a trwa około 75 minut. Co ważne, odbywa się ono wyłącznie z przewodnikiem. Powiem Wam szczerze – odwiedzenie tego miejsca bez opowieści przewodnika nie byłoby tak cennym doświadczeniem.

Dla kogo przeznaczony jest Teatr Imaginarium?

Ze względu na charakter wystawy, polecam ją osobom powyżej 6. roku życia. Spodoba się każdemu ciekawemu świata, a szczególnie tym, którzy chcą lepiej poznać DNA Lublina.

Masz dodatkowe pytania?

Śmiało pisz do mnie lub najlepiej możesz skontaktować się bezpośrednio z Teatrem Imaginarium. Poniżej zostawiam Wam dane kontaktowe:

• tel.: 780 072 013
• e-mail: imaginarium@tnn.lublin.pl

Na koniec zachęcam Was do odkrywania tajemnic Lublina w Teatrze Imaginarium. Za drzwiami oznaczonymi napisem „Imaginarium” czeka na Was mnóstwo inspiracji, które koniecznie musicie przeżyć, jeśli chcecie odkryć coś niezwykłego. Dla mnie dotarcie tu było tak ekscytującym wydarzeniem, że miałem nieodparte przekonanie, iż nawet drewniane lalki zaczęły z radości bić brawo. Teraz mam natomiast nieodparte wrażenie, że mój dzisiejszy wpis opanuje świat jak dżuma Lublin w 1622 roku – szybko i nie bez konsekwencji.

Dodatkowo polecam Wam lekturę książki „Tajemniczy Lublin. Przewodnik” autorstwa Tomasza Pietrasiewicza, która przedstawia magiczne i tajemnicze miejsca w Lublinie. To doskonałe uzupełnienie Waszej wizyty, w której autor zaprasza nas do odkrywania miasta z zupełnie nowej perspektywy. Ja poniżej zostawiam Wam jeszcze garść zdjęć z Teatru Imaginarium.

Trzymajcie się zdrowo i do następnego razu! Cześć!

Gotowi na podróż w podziemne zakamarki Miasta Inspiracji?

Lublin kryje wiele historycznych tajemnic, a jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych są Podziemia Browaru Perła. Jeśli zastanawiasz się, czy warto odwiedzić to miejsce, przygotowałem mini przewodnik, który podzieliłem na trzy części. Przedstawię tu informacje o atrakcjach czekających na Ciebie, ciekawostki o samym browarze oraz szczegóły dotyczące cen biletów i innych cennych moim zdaniem informacji. Zabieram Cię więc do podziemnego świata Miasta Inspiracji, który skrywa perłowe skarby. Wierzę, że tutejsze tajemnice przekonają Cię do odwiedzenia Lublina i jego najskrytszych zakątków. Nie ma co bajerować jak Świadkowie Jehowy pod drzwiami, czy przy Bramie Krakowskiej, czas przejść do konkretów – jesteście gotowi? Kaski na głowy i ruszamy.

A jak atrakcje w podziemiach Browaru Perła

Podziemia Browaru Perła to nie tylko fascynująca wycieczka przez historyczne zakamarki, ale także inspirująca podróż przez świat piwowarstwa. W podziemiach znajdziesz ciekawe elementy, które przybliżą Ci historię Browaru, tajniki procesu warzenia piwa oraz tradycje piwowarskie regionu.

Będąc tutaj, masz wyjątkową okazję zwiedzić unikalne wnętrza i korytarze, w których zobaczysz, jak kiedyś przechowywano surowce i gotowe piwo. To wyjątkowa szansa, by przenieść się w czasie. Podczas zwiedzania będziesz mieć świetną okazję, by dowiedzieć się, jak wygląda proces warzenia piwa – od wyboru surowców, przez fermentację, aż po butelkowanie i dystrybucję.

Bez wątpienia, dla miłośników piwa jedną z największych atrakcji jest możliwość degustacji różnych wariantów piwa Perła. Jest to wisienka na torcie, której doświadczysz na koniec zwiedzania. Możesz spróbować klasycznych smaków oraz nowych, sezonowych piw. Dowiesz się o różnicach między jasnym, a ciemnym piwem oraz poznasz nuty smakowe, które w sobie skrywają. Jeśli będzie Ci mało, nic się nie martw – tuż obok jest Perłowa Pijalnia Piwa, gdzie będziesz mógł odkryć jeszcze więcej „perłowych skarbów” i w pełni zanurzysz się do w złocistym świecie bąbelków i gęstej piany.

B jak Browar

Browar Perła ma bogatą tradycję sięgającą XIX wieku. Powstał na terenie dawnego klasztoru oraz kościoła Ojców Reformatów i odegrał istotną rolę w rozwoju Lublina. W zmodernizowanym dawnym klasztorze, gdzie w latach 1846–2001 warzono piwo, skrywa się wiele tajemnic, ciekawych historii i inspirujących pomieszczeń. Zacznijmy jednak od początku. W 1846 roku Browar założył Henryk Vetter, którego nazwisko na stałe wpisało się w historię piwowarstwa w Lublinie. Browar szybko zyskał popularność nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Jego produkty wielokrotnie nagradzano za wysoką jakość. Obecnie marka Perła jest jednym z czołowych producentów piwa w kraju i jest znana z takich produktów jak Perła Export, Perła Chmielowa czy Perła Miodowa. Nowoczesne technologie idą w parze z poszanowaniem tradycji piwowarskich, co przekłada się na kolejne sukcesy tej firmy. Na terenie Browaru po dziś dzień można odnaleźć  detale pamiętające o klasztornej przeszłości tego miejsca.

Browar Perła, mieszczący się przy ulicy Bernardyńskiej, to bez wątpienia zabytek lubelskiego przemysłu. Chociaż dopiero od 2014 roku udostępniono do zwiedzania Podziemia Browaru Perła, to przez te 10 lat wielu turystów eksplorowało ten szlak. Podróżując po zakamarkach, poznali bogatą historię tego miejsca. Legenda głosi, że robili również inne ciekawe rzeczy, ale ten wątek pozostawię bez komentarza. Niech wyobraźnia czytelników mojego bloga tworzy dalsze niedopowiedzenia…

C jak ceny biletów i cenne informacje

Ceny biletów na zwiedzanie Podziemi Browaru Perła są przystępne i zależą od rodzaju biletu. Za bilet normalny, który obejmuje zwiedzanie z przewodnikiem oraz degustację piwa, zapłacicie 30,00 zł. Bilet ulgowy przysługuje osobom niepełnoletnim powyżej 6. roku życia i kosztuje 15,00 zł. Naturalnie, w ramach tego biletu nie obowiązuje degustacja. Na koniec najlepsza wiadomość: dzieci poniżej 6 lat wchodzą bezpłatnie. Już widzę, jak w Waszych głowach rodzi się myśl: „ależ by się chciało cofnąć w czasie!”.

Istnieje również możliwość rezerwacji dla grup. Wówczas przewodnik grupy/organizator wycieczki/opiekun osób niepełnoletnich – jak zwał, tak zwał – wejdzie za darmo (1 osoba na 15 osób niepełnoletnich).

Całe zwiedzanie trwa około godziny, a bilety najlepiej zarezerwować z wyprzedzeniem, szczególnie w sezonie letnim, kiedy zainteresowanie tą atrakcją jest największe. Moim zdaniem, jest to dla każdego miłośnika podróży i lokalnych tradycji, obowiązkowy punkt do odwiedzenia na mapie turystycznych atrakcji Lublina.

Samo zwiedzanie zawsze odbywa się z przewodnikiem. Osoby zainteresowane udziałem w zwiedzaniu Podziemi Browaru Perła powinny dokonać rezerwacji, wysyłając e-mail na adres: podziemiabrowaru@perla.pl. Można również zrobić to telefonicznie pod numerem +48 669 611 981 (od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00–16:00). Istnieje szansa, że zwiedzicie Browar bez rezerwacji, ale wyłącznie wtedy, gdy będą wolne miejsca w grupie. Dla pewności polecam więc dokonać rezerwacji, by mieć gwarancję i pierwszeństwo zwiedzania.

Teraz ważna kwestia – warto sprawdzać informacje na ten temat na oficjalnej stronie Browaru, ponieważ ja podaję dane aktualne we wrześniu 2024 roku 😉 Więc jeśli trafisz na ten wpis za 10 lat *(a ja nie dokonam aktualizacji), sytuacja może być zupełnie inna.

Podkreślę również, że na dzień dzisiejszy podziemia nie są przystosowane dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zwiedzanie odbywa się w języku polskim, ale po wcześniejszym uzgodnieniu możliwe jest oprowadzanie również w języku angielskim. Grupy mogą liczyć maksymalnie do 25 osób.

Na terenie kompleksu znajdują się również apartamenty, w których można zanocować, a gdy zgłodniejecie, pod ręką macie Perłową Pijalnię Piwa, oferującą smaczne menu oraz piwa produkowane przez Perła – Browary Lubelskie S.A., w tym niektóre dostępne wyłącznie w Perłowej. W sezonie działa tu również kino plenerowe. Czego chcieć więcej od życia? No może jeszcze kąpieli w piwie i perłowego SPA z saunarium z prawdziwego zdarzenia. Wiem, wiem, trochę mnie poniosło i się rozmarzyłem, niczym akwizytor przy domofonie, gdy przypadkowo otworzono mu drzwi do klatki. Pomału trzeba jednak wracać na Ziemię – dajcie mi lepiej znać z kim widzimy się niebawem w Lublinie?

Na koniec pozostaje mi tylko zostawić Wam garść zdjęć z tego ciekawego miejsca i napisać – do zobaczenia w Mieście Inspiracji i w Perłowych Podziemiach. Trzymajcie się zdrowo i do następnego razu – cześć!

 

 

Jarmark Jagielloński w Lublinie to wyjątkowe wydarzenie, które łączy bogactwo tradycji z nowoczesnymi interpretacjami sztuki ludowej. Odbyło się ono w dniach 23–25 sierpnia 2024 roku, nadszedł więc czas na małe podsumowanie i subiektywne ABC z tegorocznej edycji Festiwalu RE:TRADYCJA – JARMARK JAGIELLOŃSKI, bo dokładnie taką nazwę ma ta impreza. To podczas tego festiwalu Lublin staje się centrum kultury ludowej, przyciągając artystów, rzemieślników i miłośników tradycji z całej Europy. Rozsiądźcie się wygodnie i zobaczcie na własne oczy jak wyglądało to w tym roku. Impreza była tak gorąca że nie trudno było o pożar którego nie ugasiłoby kilkadziesiąt zastępów na czele ze strażakiem Samem i to nie tylko z uwagi na wysokie temperatury, ale dawkujmy emocje – gotowi? To ruszamy do Miasta Inspiracji.

A JAK ATRAKCJE

Organizator, czyli Warsztaty Kultury w Lublinie znów stanął na wysokości zadania i zadbał o mnogość atrakcji. Szczególnie, że mam nieodparte wrażenie iż organizacja osiemnastki, bo tyle lat ma już ten festiwal jest bardziej skomplikowana niż próba zorganizowania turnieju szachów z mrówkami.

Podczas tego festiwalu można było podziwiać prace ponad 100 rzemieślników, którzy prezentowali też tradycyjne wyroby, takie jak kosze kabłącoki, rzeźby sakralne i świeckie, czy dekoracje inspirowane regionalnymi wzorami. Na odwiedzających czekał także bogaty program muzyczny, w tym koncerty i warsztaty poświęcone śpiewom tradycyjnym, z udziałem artystów z różnych regionów Europy. Nie zabrakło również wystaw, koncertów i kultowych potańcówek.

Główna scena festiwalu została zlokalizowana na Błoniach pod Zamkiem, gdzie odbyły się najważniejsze koncerty, w tym występ Katariny Barruk, która w swojej muzyce nawiązuje do tradycji Saamów​. Chociaż artystka obecnie mieszka w Oslo, to wychowała się w położonej na północy Szwecji miejscowości Lusspie (szwedzkie Storuman), w rodzinie, w której używany był język Ume Sámi. Język ten, wraz z innymi językami saamskimi, jest dziś uważany za krytycznie zagrożony – posługuje się nim zaledwie kilkadziesiąt osób.   Katarina Barruk w swoich utworach wykorzystuje zarówno lokalny język, jak i charakterystyczne dla Saamów joikowanie, które jest czymś więcej niż tylko sposobem śpiewu. Wszystkie te elementy łączy z improwizacją muzyczną, tworząc zjawiskową całość.  W czasie lubelskiego koncertu wraz z Katariną Barruk wystąpili norwescy muzycy – Arnljot Nordvik i Vegard Bjerkan. Zespół w tym składzie wystąpił w Polsce po raz pierwszy, szykując prawdziwie orientalną ucztę dla uszu, kogo nie było, niech żałuje.

Nie zabrakło również unikatowych instalacji, prelekcji filmowych oraz atrakcji dla rodzin z dziećmi, dla których przewidziano liczne warsztaty i spotkania z artystami​ oraz niesamowity plac zabaw ulokowany na Błoniach koło Zamku.

B JAK BŁONIA

Na Błoniach po raz kolejny zlokalizowano główną scenę festiwalu. To tam udać się również można było po wszelkie informacje dotyczące Festiwalu Re:tradycja – Jarmark Jagielloński. W tym miejscu rozdawano również mapki wystawców i program wydarzenia. Drugi z punktów informacyjnych mieścił się na placu Łokietka przy Ratuszu. Błonia pod Zamkiem to miejsce, gdzie zlokalizowano Podwórko Re:tradycji. To miejsce pełne ciekawych gier i zabaw tradycyjnych, miałem tu wrażenie, że miejsce to było tak ekscytujące, że nawet drewniana lalka zaczęła bić brawo. W tej przestrzeni znalazł się też specjalny namiot z przewijakiem i miejscem do karmienia. Organizatorzy zadbali o najmniejsze szczegóły – w Punkcie Informacyjnym na Błoniach otrzymać można było specjalną opaskę na rękę dziecka, na której rodzić mógł wpisać nr telefonu na wypadek, gdyby bąbelek się zgubił.  Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam ten rodzaj brawury ze strony dzieci z pomysłami na spontaniczne zabawy w chowanego. Wszystko to oczywiście w trosce o odpowiedni poziom skoków adrenaliny u rodziców.

C JAK CENY

Festiwal RE:TRADYCJA to nie tylko święto tradycji, ale także okazja do odkrywania, jak dawne zwyczaje i rękodzieło mogą inspirować współczesnych twórców. To wydarzenie, które powinno znaleźć się na mapie każdego miłośnika kultury ludowej i podróżnika poszukującego autentycznych doświadczeń. Wszystkie organizowane wydarzenia są nieodpłatne, co również czyni ten festiwal wyjątkowym. Pamiętajcie jednak, że na warsztaty z uwagi na ograniczoną liczbę miejsc obowiązują jednak zapisy. Mam nadzieję, że Was przekonałem i spotkamy się za rok na kolejnej edycji tego wydarzenia.  Odwiedzając ten festiwal będziecie mieć możliwość spotkania z muzykami, rzemieślnikami i animatorami, którzy z pełną świadomością oraz wrażliwością podchodzą do twórczego kontynuowania tradycji. To doświadczenie, które na pewno Was ubogaci i sprawi, że pokochacie Lublin i chętnie do niego będziecie wracać. Śmiem nawet twierdzić, że wydarzenie to jest bardziej wyjątkowe niż widok jednorożca grającego w pokera rozbieranego z elfami, ale przyjedźcie i sami oceńcie.