Olsztyn

OLSZTYN OD A DO Z

Co warto zobaczyć w Olsztynie?

Przekonajmy się  dziś co piszczy w olsztyńskich lasach i nad tutejszymi jeziorami. Od dawna planowałem zwiedzić miasto, którego postać w herbie bawi się jednocześnie kijem i muszelką (tylko bez skojarzeń proszę). Nie wiem jak Wy, ale ja pakuję plecak i ruszam na Warmię, do miasta wielu jezior.

W Olsztynie powstawało jedno z największych dzieł naszej planety jak „O obrotach sfer niebieskich” Mikołaja Kopernika, to tu kręcono też kultowy serial “Stawka większa niż życie”.

Dziś więc Wasz ulubiony bloger podróżniczy holistycznie wyeksploruje to miasto i zdradzi Wam m.in. co łączy Olsztyn z misją kosmiczną Apollo 11. Jedno jest pewne – ahoj przygodo. Czas odkryć przed Wami Allenstein, bo tak dawniej nazywało się to miasto, w 100% po mojemu oraz tradycyjnie od A do Z. Zapinajcie pasy, rozsiądźcie się wygodnie w fotelach i przetrzyjcie okulary, bo będzie się działo.

A jak „Aquasfera” i Amfiteatr

Na start zdradzę Wam, że spakowane kąpielówki bardzo się przydały, gdyż przygodę z Olsztynem rozpoczynam w Aquasferze (ul. Aleja Marszałka Józefa Piłsudskiego 69b), czyli w wodnym centrum rekreacyjno-sportowym. To tu serwuje się wodną rozrywkę dla każdego. Szybka regeneracja po podróży samochodem z Lublina w jaccuzi i jak nowo narodzony mogę ruszać w miasto. W samym obiekcie jest również m.in. basen olimpijski, kameralne, choć tekstylne saunarium, siłownia, restauracja, a nawet salon kosmetyczny – także niemalże każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Jeśli pływanie nie jest Waszą mocną stroną, warto jest wybrać się na tutejsze Stare Miasto, gdzie zobaczycie m.in. Amfiteatr Czesława Niemena (ul. Zamkowa 1). To właśnie tu odbywa się coroczna cykliczna impreza Olsztyńskie Lato Artystyczne. Dzięki temu wydarzeniu w sezonie letnim praktycznie cała Starówka tętni życiem. Wiele osób, z którymi rozmawiałem podkreśla, że niezapomniane wrażenia z Olsztyna pozostawiały po sobie odbywające się tu koncerty, a każdy kto choć raz tutaj posłuchał Czerwonego Tulipana na zawsze zakochał się w tym miejscu i w tych piosenkach. Bez olsztyńskich zespołów, takich jak Czerwony Tulipan, Czyści jak Łza, Kapela Jakubowa, czy też Enej oraz etnicznych Horpyna i Hitano nie byłoby tak klimatycznego olsztyńskiego lata artystycznego – imprezy, która jak magnes przyciągają właśnie do tej część kraju. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, że to właśnie wtedy do Olsztyna ściągają z całej Polski nie tylko turyści, ale i kuglarze, kataryniarze, mistrzowie pokazów ognia. To wówczas również odbywają się koncerty organowe i pokazy filmowe. Jednym słowem, sporo się dzieje. Nie wiem co Wy na to, ale ja już nie mogę doczekać się kolejnego Olsztyńskiego Artystycznego Lata.

Ku mojemu zdziwieniu w olsztyńskim Amfiteatrze spotkałem krowy, które jednak mimo moich usilnych prób do wybrania się w dalszą podróż ze mną, nie chciały się zgodzić. Wszystkie uznały jednogłośnie, że w Olsztynie jest im dobrze, są zatrudnione na etacie, dobrze im tu płacą, jest wszystko legancko i na wypasie. Dla niezorientowanych o co chodzi w moich poszukiwaniach krów, link zostawiam tutaj. Jeśli uważacie za słuszną tę inicjatywę, zapraszam Was do jej wsparcia.

B jak Bazylika Konkatedralna św. Jakuba Apostoła i Baby Pruskie

Swój spacer po Olsztynie rozpocząłem też od zobaczenia potężnej gotyckiej świątyni, która wręcz zachwyciła mnie wieczorem urokliwym podświetleniem z zewnątrz, ale przede wszystkim interesującym wnętrzem. Ogromne wrażenie zrobiły na mnie późnogotyckie sklepienia sieciowe. Była to jedna z najbliżej położonych ode mnie atrakcji, które chciałem w Olsztynie zobaczyć. Bazylika Konkatedralna (ul. Stanisława Staszica 5)  rzuciła mi się w oczy od razu po wyjściu z mojego miejsca hotelowego Willa Park Apartamenty, o którym słów kilka będzie jeszcze później. Warto jest się tu choć na chwilę wybrać, bo miejsce jest naprawdę interesujące.

Będąc przy literce B nie mogę pominąć też kwestii tzw. Baby Pruskiej, która jest jednym z kultowych symboli miasta (te najważniejsze znajdziecie pod adresem ul. Zamkowa 2 na dziedzińcu Muzeum Zamku Kapituły Warmińskiej, ale można owe baby, pod różnymi postaciami, znaleźć i w wielu innych punktach miasta). Tajemnicą poliszynela jest to, że Baba Pruska nie jest wcale kobietą, a tym, którym właśnie wracają wspomnienia z pobytu w Tajlandii zdradzę, że to też nie do końca o lady boy’a tu chodzi. Jeśli zaciekawił Was ten intrygujący temat, to może nie będę Was trzymać w niepewności i wyjawię Wam tajemnice Pruskich Bab. Sprawa nie jest aż tak skomplikowana jak można by na pierwszy rzut oka podejrzewać. W praktyce dawniej Baby Pruskie przedstawiały mężczyzn i nazywano tak kamienne posągi, które występują na ziemiach zajmowanych niegdyś przez plemiona pruskie. Niewiele tych figur przetrwało, a ich symbolika do dziś budzi spory wśród historyków. Kłótnie zostawmy więc im, bo ja do Olsztyna przyjechałem wypocząć. Jeśli intrygują Was kwestie bab, które nie są kobietami i chcecie je bardziej zgłębić, to koniecznie wybierzcie się właśnie tutaj. Przyznam się Wam, że po tym spotkaniach twarzą w twarz z tymi zimnymi jak głaz postaciami, czułem, że wybór Olsztyna na kilkudniowy wypad, może być strzałem w dziesiątkę. Momentami nie wiedziałem czy patrzy na mnie głaz, chłop czy baba, a może kosmita i choć większość moich wpisów to „śmieszkowanie”, tak tutaj mówię to całkiem serio. Intrygowało mnie to bardzo i cały czas chciałem odkrywać to miasto jeszcze głębiej i więcej.

C jak Cudne Manowce

Popływałem, pospacerowałem, to i zgłodniałem. Przyszedł czas by wybrać się na coś smacznego, a najlepiej z lokalnej kuchni. Szybkie sprawdzenie rekomendacji w internecie i wiele z nich jednoznacznie wskazało miejsce pod piękną nazwą Cudne Manowce (ul. Bolesława Chrobrego 4A). Tu więc postanowiłem się wybrać. Od samego wejścia podświadomie czułem, że to miejsce z duszą i nie sugerowałem się plakietkami z gastronomicznymi certyfikatami wiszącymi przy drzwiach, na które tylko zerknąłem kątem oka wchodząc do środka. Cała magia tego co nazywa się dobrą restauracją skryta była bowiem w jej wnętrzu. Przyznam się, że w wielu gastronomicznych miejscach Olsztyna niestety nie byłem, ale po wizycie tutaj, miałem wrażenie, że to właśnie tu tętni gastronomiczne serce miasta. W Cudnych Manowcach nie serwuje się po prostu jedzenia, tu pracują ludzie, którzy z gastronomii tworzą sztukę dla zmysłu smaku, wzroku i węchu. Właściwie o samym tym miejscu mógłby powstać oddzielny wpis, bo zauroczyło mnie tu niemalże wszystko. Klimatyczna muzyka, tradycyjny wystrój, podejście do klienta, ale co najważniejsze – tradycyjne warmińskie jedzenie. Choć być może to wszystko brzmi pompatycznie, to określenie prostym słowem jedzenie moich gastronomicznych doznań – to byłoby za mało.

Ten kto tu był choć raz, wie co mam na myśli. Swoją kulinarną przygodę zacząłem od przystawki w postaci tajemniczej maści czarownic, na pierwsze danie wybrałem karmuszkę, nazywaną też czasem solianką Warmii. W skład tej zupy wchodzą: szynka wieprzowa, kminek, fasola, marchew, cukinia, cieciorka, kapusta, papryka i śmietana, a zupa ta jest bardzo treściwa i wyjątkowa w smaku. Z kolei na drugie danie zamówiłem przepyszne dzyndzałki warmińskie z hreczką i skrzeczkami. Choć po tym wszystkim byłem już pełny, chciałem spróbować jeszcze tutejszy deser. Wszystko było tak pyszne, że trudno jest to opisać, a co gorsze, było sobie odmówić. Uzupełnię Wam jeszcze informację, że pod zabawną nazwą dzyndzałki, skrywa się danie wyjątkowe i nie tylko dlatego, że jest tradycyjne. To potrawa, której każdy kęs czyni je ekscytującym doznaniem i podróżą do świata najlepszych pierożkowych zmysłów. Do tego podano mi lemoniadę z pokrzyw i wiecie co myślę, że po tym wszystkim samej Magdzie G. loki mogłyby się wyprostować z kulinarnego wrażenia. W mojej ocenie za smak, zapach, podejście do gości i ogólne doznania kulinarne, daję tej restauracji silne 10/10.

 

 

Karta zawiera też coś dla fanów ryb, którzy np. mogą skusić się na sandacza z patelni. W menu znajduje się również warmiński placek, podpłomyki czy deska lokalnych serów. Jedno jest pewne, że jak tylko pojawię się ponownie w Olsztynie, to właśnie tu przyjdę na kolejną porcję doznań kulinarnych, które dostarcza to niesamowite miejsce. W końcu mam wrażenie, że kto raz spróbował, chciałby znów zanurzyć usta w tym uroczym warmińskim pierożku (wiecie co mam na myśli). Smak warmińskich dzyndzałków to coś, czego słowami Wam nie jestem w stanie precyzyjnie opisać. Jeśli natomiast mielibyście ochotę na fast food, polecę Wam pyszne burgery z plackiem ziemniaczanym, które serwowane są na Starym Mieście w Handmade Cafe & Pub (ul Hugona Kołłątaja 3). Możecie też wybrać się do lokalnego browar. Reasumując, dzięki takim miejscówkom, zapamiętam Olsztyn jako bardzo smaczne miasto.

D jak dom Mendelsohna

Ten kto śledzi dłużej mój blog wie, że bardzo lubię opisywać tu kwestie żydowskie. W Olsztynie zachował się żydowski dom oczyszczeń Bet Tahara (ul. Zyndrama z Maszkowic 2),  będący pracą dyplomową wybitnego modernisty Ericha Mendelsohna. Nie mogło więc mnie tu zabraknąć. Budynek jest dziś ważnym punktem na mapie turystycznej wielokulturowego Olsztyna. Jak tylko wszedłem do tego miejsca poczułem niezwykłą energię i jestem niemal pewny, że jego wnętrze skrywa w swych murach niejedną tajemnicę. Dla niewtajemniczonych dodam, że sam Mendelsohn był słynnym na całym świecie architektem pochodzenia żydowskiego. Wiele budynków jego autorstwa do dziś zachwyca na świecie, a olsztynianie mogą być mu wdzięczni, że po dziś dzień podziwiać możemy na własne oczy jego pierwsze dzieło, które znajduje się właśnie w tym mieście. Wnętrze budynku zrobiło na mnie ogromne wrażenie i przyznam Wam, że jest naprawdę wyjątkowe. Unikalność tego miejsca, dla ośrodka turystycznego jakim jest niewątpliwie Olsztyn, może być dziś powodem do dumy.

E jak Ewangelicki Kościół Chrystusa Zbawiciela (Ewangelicko-Augsburski)

Warmia, w przeciwieństwie do sąsiednich Mazur, była w większości katolicka. Z czasem zaczęła się pojawiać tu również społeczność prawosławna oraz ewangelicka. Ta ostatnia zaczęła organizować się na tych terenach dopiero na początku lat siedemdziesiątych XVIII wieku. Kościół Ewangelicki (Ewangelicko-Augsburski) Chrystusa Zbawiciela (Aleja Gelsenkirchen) jest typowym przykładem architektury neogotyckiej i będąc na starym mieście nie można przejść obok niego obojętnie. Budowla znajduje się zaraz obok ławeczki Mikołaja Kopernika i wręcz nie da się jej nie zauważyć.

F jak Filharmonia Warmińsko-Mazurska

Czasami jak podróżuję, spotykam takie miejsca, które mój obiektyw pokochał od pierwszego wejrzenia. Tak też było w tym przypadku. Nowocześnie zaprojektowany budynek Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej (ul. Bartosza Głowackiego 1) według mnie wykonano niemalże wzorcowo, dbając z jednej strony o wyśmienitą akustykę sali koncertowej, ale też o przestronne foyer. Całość wygląda bardzo dobrze, zresztą sami oceńcie.

G jak Gazeta Olsztyńska

Jednym z ważniejszych zabytków na mapie turystycznego Olsztyna jest Dom Gazety Olsztyńskiej (pl. Targ Rybny 1). To tutaj w latach 1920-1939 mieściła się redakcja oraz drukarnia polskojęzycznej Gazety Olsztyńskiej, będącej jedną z najważniejszych instytucji polskich na całej Warmii. Warto podkreślić, że wówczas znajdowała się ona w granicach niemieckiej prowincji Prusy Wschodnie. Niestety nie udało mi się zwiedzić tego miejsca od wewnątrz, ale jest to jeden z powodów, dla których chętnie wrócę do Olsztyna.

H jak hotele i hejnał

Olsztyński hejnał powstał w 1920 roku. Tak naprawdę powinno się mówić, że jest to “Hymn Warmiński”, bo tak brzmi prawdziwy tytuł tego utworu. Obecnie zawsze punktualnie w samo południe od wielu lat wygrywa go niezwykle sympatyczny hejnalista Pan Daniel Rupiński, który jest też wyjątkowo utalentowanym muzykiem. To m.in. dzięki Panu Danielowi miasto Olsztyn ma swoją niepodrabialną duszę, swój klimat, na który wiele innych polskich miast może spoglądać z zazdrością. Warto też wspomnieć, że melodię do hejnału napisał sam Feliks Nowowiejski. Przyznam Wam, że będąc w Olsztynie obowiązkowo choć raz musicie przyjść pod budynek Nowego Ratusza i wsłuchać się w tą piękną melodię.

Tak jak obiecałem na początku wpisu, słów kilka poświęcę teraz bazie hotelowej Olsztyna, a w tym miejscu, w którym się zatrzymałem podczas mojego pobytu w mieście. Zaznaczę, że za reklamę hotele mi nie zapłaciły, choć mogłyby. Mając jednak na względzie nie tylko wsparcie dla nich samych, ale i chęć pokazania Wam, że Olsztyn jest miastem na każdą kieszeń, postanowiłem zrobić zestawienie kilku miejsc o zróżnicowanym standardzie i co za tym idzie, o zróżnicowanych cenach. Rozpocznę od miejsca, gdzie nocowałem Willa Park Apartamenty (ul.  Ryszarda Knosały 1A) – miejsce przyjemne, przede wszystkim czyste i zadbane, w którego recepcji pracują miłe panie, a ceny są tu bardzo przystępne. Cena za jeden pokój dwuosobowy nie przekraczała 200 zł. Drugim miejscem jest Szkolne Schronisko Młodzieżowe Relaks (ul. Żołnierska 13) – to miejsce na niskobudżetowe wyjazdy, w którym można się spodziewać niskich cen – dla grup zorganizowanych można już nocować od 65 zł za osobę. Trzecie miejsce to Przystań Hotel & Spa (ul. Żeglarska 4) – miejsce bardzo wysoko oceniane na znanych serwisach internetowych służących do rezerwacji zakwaterowania online. Sam obiekt usytuowany jest nad jeziorem Ukiel i oferuje dla swych gości bezpłatne centrum odnowy biologicznej z basenem, saunami, siłownią oraz wanną z hydromasażem. Każdy pokój wyposażony jest w minibar, klimatyzację i telewizor. Pokoje obejmują własną łazienkę z prysznicem i wyposażeniem. Dużym plusem tego miejsca jest prywatna plaża i centrum biznesowe. To miejsce, choć nie należy do najtańszych, gdyż za nocleg dla dwóch osób przygotować trzeba około 380 zł., rekompensuje wysoką cenę standardem hotelu oraz widokiem na jezioro z basenu.

I jak Indykpol AZS Olsztyn

Zawsze uważam, że miasto to nie tylko zabytki czy generalnie miejsca. Miasto to też ludzie, którzy tworzą jego klimat i są jego immamentną częścią, a jeszcze jeśli stają się powodem do dumy, to nie mógłbym o tym nie wspomnieć. Tak właśnie jest w przypadku zawodników drużyny siatkarskiej mężczyzn. Mowa o pięciokrotnym Mistrzu Polski i siedmiokrotnym zdobywcy Pucharu Polski. Jest to bez wątpienia jeden z najbardziej utytułowanych klubów w historii polskiej siatkówki, który dostarczył mieszkańcom Olsztyna i fanom siatkówki momentów wzruszeń, radości i powodów do dumy. To w Olsztynie miałem przyjemność poznać i przez chwilę porozmawiać z przesympatycznym zawodnikiem grającym obecnie na pozycji libero tej drużyny – Jędrzejem Gruszczyńskim. Z tego miejsca dziękuję za poświęcony czas i chwilę wspólnej rozmowy, życząc zarówno Jędrzejowi, jak i pozostałym zawodnikom drużyny Indykpol AZS Olsztyn dalszych sukcesów.

J jak jeziora

Nigdy matematyka nie była moją mocną stroną, ale nie wprowadzę Was w błąd, gdy napiszę, że w granicach miasta doliczyć się można kilkunastu jezior. Największe z nich ma ponad 400 ha (Jezioro Ukiel), a najmniejsze jedynie ćwierć hektara (Jezioro Modrzewiowe). Blisko centrum Olsztyna znajduje się Jezioro Długie, trzeba też wspomnieć o Jeziorze Skanda. Można by tak wymieniać i wymieniać, ale jedno jest pewne, każde z nich jest warte odwiedzenia i każde ma coś zupełnie innego do zaoferowania. Właściwie mam wrażenie, że można zrobić oddzielny wpis o każdym z poszczególnych z nich lub zestawiając je w subiektywnym rankingu. Może kiedyś jeszcze wrócę do Olsztyna, by później właśnie coś takiego Wam przygotować.

K jak Kortowo

Wielu studentom, którzy wyjadą po studiach z Olsztyna największą pustkę w sercu pozostawia jednak opuszczenie miasteczka akademickiego – Kortowa. Wiele swych doświadczeń, cennych zauroczeń i miłosnych rozczarowań, pozostaje właśnie tu, w miejscu gdzie kiedyś, mieścił się szpital psychiatryczny. Teraz młodzi ludzie o zdrowych zmysłach, albo Ci jeszcze niezdiagnozowani, przybywają nie tylko po wykształcenie na Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, ale i po przygodę życia. Gdy rozpoczynają studia, często nie zdają sobie sprawy, że coroczna tygodniowa rozpusta w czasie juvenaliów, zwanych kortowiadą, pozostawi w ich życiu wspomnienia, których zapomnieć się nie da. Będąc w tym miejscu miałem wrażenie, że studenci są tu zaopiekowani jak rencista na zusowskim garnuszku. Dosłownie mają tu wszystko. Kortowo to w moim odczuciu nie tylko dzielnica Olsztyna, to swoiste miasto w mieście. Niemalże w każdym akademiku jest pub, bar lub dyskoteka, studenci mają kilkanaście metrów spaceru do plaży, a jeszcze mniej do przepięknego parku. Są tu markety, obiekty sportowe i szeroka baza akademików. Mam wrażenie, że żaden student nie ma tu powodów do narzekań, no chyba że z powodu awarii, gdy lokalny pub Eden będzie czasowo zamknięty.

L jak lasy

Pomiędzy zachodnią a wschodnią częścią miasta, wzdłuż jego północnej granicy, rozciąga się Las Miejski. To tu warto wybrać się na spacer czy przejażdżkę rowerem. Ma on ok. 1300 ha, co czyni go jednym z największych miejskich kompleksów leśnych w Europie. Spotkać tu można się twarzą w twarz z naturą i na własne oczy zobaczyć jeże, bobry, sarny, zające czy łosie. Mówi się nawet, że w tutejszych lasach skrywać się może Kłobuk, którego tajemnicza postać po dziś dzień owiana jest legendami. Udało mi się ustalić, że to właśnie Kłobuk jest jedną z najpopularniejszych postaci demonicznych w ludowej tradycji Warmii i Mazur. Postać psotna i nieobliczalna, ale spotkać mi się jej nie udało, czego akurat nie żałuję. Mówi się tu czasem, że miał on i pozytywne cechy. Podobno był dobry i przynosił bogactwa temu, kto go karmił. Dlatego szykując kanapki do olsztyńskiego lasu, nie zaszkodzi przygotować z jedną więcej.

Ł jak Łynostrada

Olsztyńska Łynostrada biegnie, jak łatwo się domyślić, doliną Łyny, wzdłuż przyjemnego szlaku kajakowego. Można ją przemierzać pieszo lub na rowerze. Moim zdaniem to bardzo ciekawe rozwiązanie i również wygodne połączenie osiedli Olsztyna z jego centrum i samym Starym Miastem. Powstanie Łynostrady umożliwiło stworzenie trasy konkurencyjnej dla podróży samochodem w kierunku centrum. Takie proekologiczne rozwiązania mogłyby wdrażać i inne polskie miasta.

M jak muzea i Mikołaj Kopernik  

Nie można napisać o atrakcjach turystycznych Olsztyna pomijając pomnik Mikołaja Kopernika (Stare Miasto 29/32) lub Muzeum Warmii i Mazur (ul. Zamkowa 2). To dwa niemalże obowiązkowe punkty do zobaczenia, które znajdują się na mapie Olsztyna. Ławeczka Kopernika znajdująca się przy zamku, to chyba jedno z najczęściej fotografowanych miejsc przez turystów. Mówi się, że potarcie nosa Kopernika ma przynieść szczęście. Gdy tak przyglądam się, które mniej lub bardziej intymne części ciała ma najbardziej wytarte, mam wrażenie, że wiele osób wyjeżdża z Olsztyna szczęśliwszymi. Muzeum Warmii i Mazur jest zdecydowanie największą placówką muzealną w całym województwie warmińsko-mazurskim, a przez wiele osób uważaną także za jedną z najważniejszych w regionie. Siedziba muzeum znajduje się w gotyckim Zamku Kapituły Warmińskiej, ale to co najcenniejsze, skryte jest we wnętrzach murów tego niesamowitego zamku. To tu na własne oczy zobaczyłem umieszczoną na ścianie krużganka doświadczalną tablicę z 1517 roku, którą własnoręcznie wykonał Kopernik. W zbiorach przechowywany jest jedyny w Polsce inkunabuł medyczny pochodzący z biblioteki tego wielkiego astronoma. Więcej o tym miejscu przeczytacie jeszcze pod literą Z.

Nie jest to oczywiście jedyne muzeum w mieście, które warto zobaczyć. Można również się wybrać do ciekawego Muzeum Przyrody (ul. Metalowa 8). Polecam również przejść się do świetnie przygotowanego i dość nowego Muzeum Archidiecezji Warmińskiej im. BPA. J. Obłąka (ul. Świętej Barbary 2), w którym znajdziemy rzeźby, obrazy, rzemiosło artystyczne i wiele unikalnych przedmiotów sakralnych, a w tym chociażby relikwiarz  św. Andrzeja. Warto jest się również wybrać do Miejskiego Ośrodka Kultury Centrum Techniki i Rozwoju Regionu Muzeum Nowoczesności (ul. Ryszarda Knosały 3B), który mieści się w zrewitalizowanym Tartaku Raphaelsohnów. Nazwa „Muzeum Nowoczesności” tylko pozornie wydaje się oksymoronem. Ekspozycja stała Muzeum Nowoczesności związana jest z rozwojem cywilizacyjnym Olsztyna i regionu. W sąsiednim budynku zrewitalizowanej zajezdni trolejbusowej z początku lat czterdziestych XX w. prezentowane są ciekawe wystawy czasowe. Śmiało więc mogę powiedzieć, że ten kto lubi muzea, na ich brak w Olsztynie nie będzie narzekać.

N jak niesamowici ludzie

Podczas mojego pobytu miałem przyjemność poznać wiele osób. Jedno co ich łączyło, to gościnność i życzliwość. Dlatego jak spytacie mnie jacy są Olsztynianie – odpowiem Wam, że właśnie tacy – bardzo pomocni i serdeczni. Ci, których poznałem byli jeszcze pogodniejsi,  bardziej uśmiechnięci, z dużym dystansem do świata i jeszcze większym poczuciem humoru. Gdybym miał wybrać dwa słowa, które świetnie opiszą Olsztynian, w moim subiektywnym odbiorze, to postawiłbym na uśmiech oraz dobroć. Jedną z poznanych osób była Pani Ewa Szemplińska, której urok osobisty, wiedza na temat miasta i chęć dzielenia się nią, oczarowały mnie od razu. To m.in. dzięki Jej pomocy mogłem dostać się do miejsc, do których nie zawsze, czy nie o każdej porze, da się wejść. Dla Pani Ewy nie ma rzeczy niemożliwych i w tym miejscu bardzo dziękuję za pomoc. Pani Ewa to cicha bohaterka tego wpisu, bo pewnym jest to, że bez Jej wsparcia, ten wpis nie byłby taki sam.

WIELKIE DZIĘKUJĘ za wszystko również Panu Krzysztofowi Otolińskiemu, Dyrektorowi Biura Promocji i Turystyki Urzędu Miasta Olsztyn, a w szczególności za merytoryczną pomoc, cenne uwagi i poświęcony czas. Dziękuję także wszystkim życzliwym osobom, które było mi dane mniej lub bardziej poznać. Nie wszystkich też udało mi się poznać osobiście, ale wiem, że dla lokalnej turystyki znaczą bardzo wiele, tak jak Pan Marian Jurak. Mam cichą nadzieję, że może uda się to nadrobić przy mojej kolejnej wizycie w tym przyjaznym turystom mieście, bo wiele dobrego o Panu Marianie słyszałem. Olsztyn to też miasto ludzi znanych w całej Polsce. To z tym miastem związani są m.in. Marek Kaliszuk, Izabela Trojanowska, Afromental, Czerwony Tulipan, Enej, Iwona Pavlović, Vader czy Mamed Chalidow, a można by tak jeszcze długo wymieniać i wymieniać. Więc jeśli chodzi o ludzi, to powiem Wam jedno: Olsztyn Was nie rozczaruje, a wręcz przeciwnie, możecie być pewni, że oczaruje Was i  wiem to z własnego doświadczenia.

O jak Obserwatorium

Mówi się, że miejsca tworzą ludzie i tak właśnie jest chociażby w Obserwatorium Astronomicznym (ul. Żołnierska 13b), gdzie pracują osoby pełne pasji, wiedzy i uśmiechu, który choć skryty w czasach pandemii pod maseczką, objawiał się w „uśmiechających się” do mnie oczach. W samym budynku Obserwatorium znajdziecie wiele kosmicznych skarbów. Kapitalna jest tu również wieża widokowa, pech jednak chciał, że ulewa, która mnie zastała na miejscu, strasznie skomplikowała wykonywanie zdjęć panoramy miasta, która się z tego miejsca rozpościera. Zdradzę Wam, że w samym budynku znaleźć można np. fragmenty gruntu księżycowego podarowanego przez prezydenta USA Richarda Nichsona w 1972 roku. Te okruchy skał księżycowych przywiezione na Ziemię zostały przez załogę misji Apollo 11, pierwszej w historii ludzkości załogowej wyprawy na Księżyc. Można więc śmiało powiedzieć, że najbliżej na Księżyc w Polsce jest właśnie z Olsztyna. To w tym też miejscu możemy popatrzeć na przybyszy z kosmosu i nie chodzi mi o zielonych ufoludków, a o najprawdziwsze meteoryty z Marsa, które znajdziecie właśnie w tym budynku, a najlepiej przekonajcie się o tym osobiście.

P jak Planetarium, parki, pomniki i papugarnia

Z literą P miałem największy kłopot, gdyż jest tyle niesamowitych miejsc, o których warto wspomnieć, że selekcja i tak była dość spora. Jednak wybranych przeze mnie tych czterech punktów opuścić bez słowa komentarza po prostu nie mogłem. Nie przedłużając – zacznijmy od Planetarium. Jest to kolejny nieziemski obiekt na mojej turystycznej mapie, który koniecznie chciałem zobaczyć. Olsztyńskie Planetarium (Al. Marszałka J. Piłsudskiego 38) to placówka oferująca możliwość wzięcia udziału w specjalnym pokazie, który dzięki nowoczesnej technologii przybliża tajemnice, które skrywa niebo. Olsztyńskie Planetarium jest moim zdaniem jedną z głównych atrakcji miasta, które po prostu trzeba zobaczyć. Tu znajdziecie też replikę sputnika i kopię dzieła Mikołaja Kopernika: „O obrotach sfer niebieskich”. Jedno też jest pewne, Wasze błędniki mogą wariować, a wszystko po to, byście wychodzili z tego miejsca, podobnie jak ja, pod ogromnym wrażeniem.

Nie można zapomnieć o pomnikach. Zabieram Was więc w dość kontrowersyjne miejsce. Ruszamy pod Pomnik Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej autorstwa Xawerego Dunikowskiego (Plac Xawerego Dunikowskiego). Część Olsztynian najchętniej by się pozbyła, ale druga część – szanując i chcąc stanąć naprzeciw skomplikowanej i czasem trudnej historii miasta – uważa go za ważny element na mapie Olsztyna. W pobliżu znajduje się również neobarokowy gmach dawnego urzędu Rejencji.  Warto tutaj wspomnieć, że nie jest to jedyny pomnik znany w Olsztynie. Innym, może mniej kontrowersyjnym, ale równie ciekawym jest Pomnik Największej Opony Świata (ul. Leonharda 9), który znajduje się obok centrali jednego z większych pracodawców w regionie czyli firmy Michelin. Zupełnie w innym klimacie jest natomiast Pomnik św. Jakuba, mieszczący się przy Placu Rybnym, obok wspomnianej już Gazety Olszyńskiej (warto dodać, że wizerunek św. Jakuba jest widoczny w wielu miejscach miasta i to pod różnymi postaciami, w końcu to on jest właśnie patronem miasta). 

Mój wpis nie byłby rzetelny, gdybym pominął parki, a w tym rozległy Park Centralny (ul. Emilii Plater). Szacuje się, że zajmuje powierzchnię około 13 ha, czyniąc Olsztyn bardzo zielonym i przyjaznym dla mieszkańców miastem do wypoczynku na łonie natury. Centralnym punktem ogrodu jest fontanna w kształcie elipsy, ozdobiona półkolami symbolizującymi układ słoneczny. W parku znajduje się również ciekawa rzeźba “Warmińskie żurawie“, której autorem jest artysta Izydor Borys. Drugim parkiem, o którym chcę jeszcze choć po krótce wspomnieć, jest Park Podzamcze (ul. Zamkowa). To największy park na terenie miasta.

Trzeba przyznać, że jest malowniczo położony nad rzeką Łyną. To w nim znajdują się m.in. dwie fontanny: „Dziecko na rybie” dłuta wybitnej olsztyńskiej rzeźbiarki Balbiny Świtycz-Widackiej i urzekająca „Symfonia ptaków”. Na terenie parku spotkamy również m.in. popiersie Mikołaja Kopernika oraz różne, mniej lub bardziej urokliwe rzeźby. Mnie do gustu przypadł szczególnie posąg kobiety pt: „Wiosna” (również autorstwa Pani Balbiny). Warto w tym miejscu dodać, że wspomniana wcześniej Łynostrada biegnie przez oba te parki.

Na koniec skoro jesteśmy przy literce P, pokażę Wam ptaszka i to nie jednego. Swoje kroki skierowałem bowiem do Papugarni (ul. Lubelska 29C), w której spotkacie około 50 różnych kolorowych papug. Miejsce to jest ciekawym doświadczeniem dla osób lubiących obcowanie z egzotycznymi ptakami. To właśnie tu możesz poznać bliżej te niezwykle piękne i kolorowe ptaki, a gwiazdą i dobrym duchem, który skradł w całości moje serce, jest tamtejszy pies Jadzia. To Jadzię pokochałem od pierwszego wejrzenia i mam wrażenie, że z wzajemnością. Będąc w Olsztynie zawitajcie tutaj koniecznie. Przemiła obsługa i jeszcze milsze ptaki czekają na Was, a o cudnej Jadzi to już nawet więcej nie wspomnę.

R jak Rynek Starego Miasta

Pomału mój wpis dobiega końca, ale to nie koniec niesamowitych miejsc w mieście. Zdradzę Wam, że klimat tutejszego Rynku mnie urzekł. Od pierwszych kroków w tym miejscu wiedziałem, że Olsztyn może mnie bardzo oczarować. Jarałem się jak Rzym za czasów Nerona, podziwiając tutejsze kamienice i Ratusz. Znajdujące się tu budynki, niestety w większości zostały zniszczone przez Armię Czerwoną w lutym 1945 roku po zdobyciu miasta, ale mimo to, choć odrestaurowane, to i tak mają swoją duszę oraz oryginalny klimat. Powiem Wam więcej, że za dnia Rynek nabierał w moich oczach zupełnie innego wyrazu niż w nocy, dlatego uważam, że warto odwiedzać to miejsce o różnych porach. Będąc na Starym Mieście warto zwrócić uwagę na wspomniane już malownicze kamienice oraz Ratusz z zegarami słonecznymi. To właśnie tutejszymi uliczkami przemierzał sam Hans Kloss w „Stawce większej niż życie”. To tu koncentruje się życie towarzyskie miasta. Uwagę przykuwa również makieta miasta wykonana na 660-lecie lokacji Olsztyna. Powstała ona z zebranych od mieszkańców miasta kluczy, które przetopiono, by dziś można było pokazać praktycznie każdemu całe Stare Miasto z góry i to w około 5 sekund. Będąc tutaj, zwrócić trzeba uwagę na Burmistrzówkę. To kamienica, która  jako jedna z nielicznych zachowała się niemalże w oryginale. Warto przy okazji wybrać się też na pyszne lody do Kroczka (Stare Miasto 33). Nigdzie nie kręci się takich lodów w Olsztynie jak właśnie w Kroczku. Lodziarnia ta słynie z najlepszych lodów naturalnych na całej Warmii. Bardzo fajną opcją jest możliwość wybrania lodów pół na pół, co umożliwia spróbowanie dwóch smaków w jednej solidnej gałce. A smaki są bardzo unikalne. To tu obok klasycznych rodzajów możesz skosztować lodów marchewkowych, rabarbarowych, szpinakowych, pokrzywowych, a moim faworytem pozostaną te ciasteczkowe, które są po prostu przepyszne. Będąc w tej okolicy obowiązkowo wybierzcie się też na nieziemsko dobre marcepany królewieckie do urokliwej Kawiarni Moja (Stare Miasto 17 /21/lok 32), której właściciele są niesamowicie gościnni. Wielki wybór znajdujących się tu smakołyków pozwala poznać miasto od kuchni i przekonać się namacalnie, jak smakuje słodka strona Olsztyna. Szczerze – tak właśnie wyobrażam sobie raj.

S jak Szlak Jakubowy

Droga św. Jakuba, po hiszpańsku Camino de Santiago, jest jednym z najsłynniejszych szlaków pielgrzymkowym w Europie. Część tego Szlaku Jakubowego ciągnie się m.in. przez Polskę, Niemcy i Francję aż do Santiago de Compostela w zachodniej Hiszpanii. Od 1993 roku Droga św. Jakuba znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Trasa Szlaku św. Jakuba na terenie województwa warmińsko-mazurskiego prowadzi przez bardzo atrakcyjne rejony, nie tylko Olsztyna, ale Warmii i Zachodnich Mazur. Turyści i pielgrzymi mają możliwość zwiedzenia Katedry św. Jakuba w Olsztynie, Kościoła Garnizonowego, ale i chociażby Sanktuarium Maryjnego w Gietrzwałdzie, do którego Was może innym razem zabiorę.

T jak Teatr Lalek

Zanim wyruszymy poza Olsztyn muszę Wam jeszcze pokazać kilka miejsc. To, do którego Was teraz zabieram, jest nieco inne od wszystkich i jest to moim zdaniem, przestrzeń magiczna – Teatru Lalek (ul. Bartosza Głowackiego 17). W tym miejscu dorośli mogą na nowo odkrywać w sobie dziecko, a dzieci pielęgnować beztroski pełny uśmiechów i radości czas dzieciństwa. Warto zaznaczyć, że w teatrze tym repertuar skierowany jest zarówno do dzieci, ale i młodzieży czy dorosłych. Poza spektaklami oferowane są też lekcje i warsztaty teatralne. Więcej o tym niesamowitym miejscu dowiecie się bezpośrednio na stronie www.teatrlalek.olsztyn.pl, do której odwiedzenia zachęcam.

U jak Ukiel

Jest największym z kilkunastu jezior Olsztyna, ale nie dlatego postanowiłem poświęcić mu więcej uwagi. Nie od dziś wiadomo przecież, że nie wielkość ma najważniejsze znaczenie, a przynajmniej jeśli chodzi o jeziora. Żaglówki, boiska do piłki siatkowej, koszykówki, place zabaw, jachty, skutery wodne, restauracje, rejsy wycieczkowe, kajaki – to wszystko czeka tutaj nie mniej na turystów jak fryzjerzy na swych klientów po lockdownie. To wszystko robi też imponujące wrażenie, bo cała infrastruktura jest przygotowana doskonale. To m.in. tu trenują i szkolą się przyszli kajakarze olimpijscy. Każdy, kto lubi wypoczynek nad jeziorami doceni urok tego miejsca i moc atrakcji, które dla nas przygotowało. Mnie posmakowała tu pyszna rybka z frytkami i sałatką w Byczej Rybie (ul. Skwer Kapitańska 15). Może to tylko moje wrażenie, ale zjedzenie smażonej rybki nad samym jeziorem, i to przy lokalnym piwie, zawsze smakuje i pasuje tak, jak mikrofalówka do popcornu.

W jak Warmia i Wysoka Brama

Olsztyn to dla mnie stolica Warmii i brama na Mazury, z tą różnicą, że Warmia to serce historyczne, a Mazury to taka „siostra Warmi”, jedni mówią, że brzydsza, inni, że ładniejsza. Także zdania w tej kwestii są podzielone. Jedno jest niepodważalne, że jeśli mowa o zabytkach, a w tym o zamkach, to Warmia pokonuje Mazury z zamkniętymi oczami. Ten region na długo pozostanie w mojej głowie, widok Wysokiej Bramy (ul. Staromiejska 1), zwanej Górną, to dla mnie symboliczne przejście do nowego doświadczenia podróżniczego, które przyciąga i kusi by tu jeszcze wrócić. Myślę, że Brama Górna to jeden z ważniejszych punktów w mieście, od którego warto rozpocząć i zakończyć zwiedzanie olsztyńskiej starówki. Dla turystów jest to też świetny punkt orientacyjny do spotkań z nowo poznawanymi mieszkańcami miasta.

Z jak Zamek Kapituły Warmińskiej

Zamek (ul. Zamkowa 2) położony jest w zakolu rzeki Łyny i w tym miejscu trzeba po prostu być, gdy tylko przyjedzie się do Olsztyna. To tu można odkryć prawdziwe skarby i rękopisy Tego, który „wstrzymał Słońce i poruszył Ziemię”. Ciekawostką jest to, że administratorem kapitulnym tej budowli był sam Mikołaj Kopernik, który mieszkał tu i pracował. To dlatego znajdziemy tu pozostawione po Nim pamiątki. Na mnie duże wrażenie zrobiły piękne sklepienia sal zamku oraz doświadczalna tablica astronomiczna na ścianie krużganka, o której już wcześniej wspominałem. Tablica jest jedynym na świecie, zachowanym w oryginale, instrumentem astronomicznym wykonanym i używanym przez Mikołaja Kopernika. Dziś na zamku mieści się wspomniane już Muzeum Warmii i Mazur.

Także organizujcie się moi drodzy, to nie są ćwiczenia, a sami widzicie, że jest co tu eksplorować. Tym bardziej, że miejsce to odwiedziłem nie tylko ja, ale i Napoleon – teraz Wasza kolej. Zdradzę też Wam, że nie mogłem sobie odmówić pomacania tutejszej Baby Pruskiej, która spoglądała na mnie od samego początku z dziedzińca. Powiem Wam szczerze, że jest zimna jak głaz. Jak się okazało nawet moje gorące ręce nie pomogły. Trzeba więc ruszać dalej w poszukiwaniu kolejnych ciekawych doznań, pozostawiając tutejsze duchy przeszłości drzemiące w tych zamkowych murach.

Ż jak Żydzi w Olsztynie

Żydzi w Olsztynie stanowili dawniej niewielki procent mieszkańców miasta. Szacuje się, że było to około 4% całej populacji. Do dziś pozostało niewiele śladów po tej społeczności. Jednym z nich jest opisywany wcześniej Dom Mendelsohna i pozostałości po cmentarzu żydowskim, który znajduje się tuż obok niego. Warto jednak zaznaczyć ich obecność, podkreślając wielokulturowość miasta.

Podsumowanie

W Olsztynie spędziłem tylko kilka dni, ale zabieram ze sobą ogrom wrażeń i niesamowitych zdjęć oraz wspomnień i kontaktów do bardzo gościnnych, życzliwych i pełnych cennej wiedzy ludzi.  Pełny wyjechał z tego miasta również mój brzuch, dla którego wiele z potraw było równie ciekawą eksploracją nieznanych mi dotychczas smaków i zapachów. To m.in. dla nich również warto było tu dotrzeć. Cieszę się, że udało mi się odwiedzić to kontrastowe miasto szesnastu jezior i jestem pewien, że jeszcze tu wrócę. Te największe atuty Olsztyna, którym jest położenie wśród jeszcze nieodkrytych w pełni przeze mnie lasów, kuszą mnie ogromnie. To ekscytujące uczucie, że spacerowałem po tych samych miejscach, gdzie wcześniej stąpały tak wielkie legendy jak Kopernik, Napoleon czy Mendelsohn. Jedno jest pewne, Olsztyn to świetne miejsce nie tylko do rekreacji, kajakarstwa, motorówek czy skuterów wodnych. Choć moja wizyta w Olsztynie była relatywnie krótka, ale była bez wątpienia bardzo intensywna. Gdzieś w głębi siebie jestem mocno przekonany, że jeszcze wiele tu jest do odkrycia. Każdy poranek rzucał nowe światło na to co nowego mogło mnie tu czekać i czym Olsztyn mnie jeszcze zaskoczy. Przybywajcie więc do Olsztyna, bo jestem wręcz pewien, że z każdym dniem i Was zaskakiwać będzie ten niesamowity zakątek Polski. To o czym piszę, nie jest to żadną tromtadracją, a moim cennym eksploracyjnym doświadczeniem, które na zawsze zapamiętam w moim serduchu. Przyznam Wam, że zobaczyłem bardzo wiele w bardzo krótkim czasie i choć czuję się nawet zmęczony niczym kalkulator głównej księgowej po bilansie, to uważam, że było warto. Muszę znów ruszać w drogę w kolejną podróż, ale jedno wiem, że tęsknota, szczególnie do tych pięknych lasów, parków i pagórków skrywających piękne jeziora, ale i tych miłych ludzi, pozostanie ze mną na długo. Mam nieodparte wrażenie, że magia tego miasta jest tak ogromna, że potrafi uwięzić duszę człowieka na zdecydowanie dłużej. Jeśli tylko macie czas i odwagę, przekonajcie się o tym osobiście. Gorąco polecam Wam wyprawę na Warmię i do samego Olsztyna. Dziękuję też w tym miejscu Patronom mojego bloga oraz wszystkim tym, którzy pomogli, by ta niezapomniana wyprawa mogła się odbyć. Bez Waszej pomocy nie przeżyłbym tej niesamowitej podróży. Trzymajcie się zdrowo i do następnego razu. Cześć.


  

 

 

Na koniec podzielę się z Wami jeszcze informacją o akcji zniżkowej NOCUJESZ ZYSKUJESZ, którą polecam, bo sam z niej  skorzystałem będąc w Olsztynie. Więcej szczegółów dla zainteresowanych zostawiam tutaj.

linia

#visitolsztyn #warmia #olsztyn

#rafalbil #fotografia #podróże #patronite

Ten blog powstaje dzięki wsparciu Patronów:

AMBA team, Ryjek, Kubuś Puchatek,

Tygrysek od Puchatka oraz anonimowy Patron.

DZIĘKUJĘ WAM

Zainspiruj się podróżniczo i zobacz moje  WYPRAWY

Zajrzyj  po więcej zdjęć do mnie na INSTAGRAM

Bądź na bieżąco, polub już dziś mój profil na FACEBOOK’u

Podobał Ci się wpis? Wesprzyj blog i zostań moim PATRONEM

#rafalbil #blog podróżniczy #fotografia #podróże #patronite

✈ Blog podróżniczy | Patronite| Travel| Fotografia | Polska | Warmia | Olsztyn  🗺

Wszelkie prawa zastrzeżone © Rafał Bil Fotografia 2021